تاثیر کروناویروس 19 در صنعت گردشگری
به گفته متخصصان تاثیر منفی ویروس کرونا روی گردشگری تا سال 2021 تداوم خواهد داشت و این تاثیر فقط روی گردشگری چین نخواهد بود، بلکه کل دنیا رو متضرر خواهد کرد. با اینکه در هفتههای گذشته به نظر میرسید که سرعت شیوع کرناویروس جدید رو به کاهشه، اما اثرات این اپیدمی روی صنعت گردشگری جهانی روزبهروز در حال افزایش بود و هست.
اثر این بیماری که بیشباهت به برونشیت هم نیست، ناشی از یه ویروس به اسم کویید 19 هست که تا الان تاثیرش رو روی قاره آسیا گذاشته؛ جایی که بر اساس جدیدترین آمارِ انجمن گردشگری و سفر جهانی (یعنی برای سال 2017) 884 میلیارد دلار از تولید ناخالص داخلی کشورها از طریق سفرهای تفریحی و تجاری به دست میاومده (پیشبینی این رقم برای سال 2018 یک تریلیون دلار بوده). به گفته هیئت گردشگری چین، گردشگری ورودی برای این کشور در سال 2019 چیزی حدود 127.3 میلیارد دلار عایدی داشته.
اما با شیوع و سرعت گرفتنِ انتشار این ویروس، آژانسهای مسافرتی، اپراتورها و هتلدارها خودشون رو برای یه بحران اقتصادیِ چندماهه – یا شاید حتی یکساله – آماده میکنن که اثراتش ممکنه تا سال 2021 هم تداوم داشته باشه.
به گفته جک اِزون، موسس و یکی از مدیران آژانس مسافرتیِ لوکسِ اِمبارک بیاند (Embark Beyond): «تعداد لغو سفرها – نه فقط به چین، بلکه به کل قاره آسیا – روز به روز داره بیشتر میشه. مردم دارن مسافرتهاشون رو عقب میندازن. متاسفانه خیلی از اونها مطمئن نیستن که اصلا دلشون میخواد سفر کنن یا نه، و خیلیها هم مسافرتشون رو به سال آینده موکول میکنن.»
تا اینجا (دو هفته پیش)، تقریبا 75 درصد از مسافرهای این آژانس بلیطهای ماههای فوریه و مارس رو به کشورهای جنوب شرق آسیا کنسل کردن – و این در حالیه که مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریهای امریکا این منطقه رو دارای ریسک کوروناویروسِ پایینی اعلام کرده بود. به علاوه، 100 درصد از سفرهای ماهِعسلی که توی این آژانس برای سفر به این منطقه رزرو شده بودن هم کنسل شدن و به جاش مقاصدی مثل مالدیو، افریقای جنوبی و استرالیا انتخاب شدن.
مدیر اجرایی ارشد هتلهای هیلتون، کریس ناسِتا، در اواسط ماه فوریه اعلام کرده بود که انتظار داره اثر این کروناویروس جدید بین 6 تا 12 ماه تداوم داشته باشه: «سه تا شش ماه شیوع و اثرگذاریِ ویروس طول میشه، و سه تا شش ماه دیگه هم برای بهبود و بازیابی زمان نیاز هست.» کریس ناسِتا تخمین زده که شرکتش در این مدت چیزی بین 25 تا 50 میلیون دلار ضرر خواهد کرد.
اما چرا اینقدر طولانی؟
آبوهوا، آبوهوا، آبوهوا
وقتی صحبت از سفرهای تفریحی میشه، بزرگترین سوال معمولا حول مقصد میگرده. وقتی در مورد مقصد تصمیم گرفته شد، بقیه کار بر عهده آبوهوا خواهد بود. مدیرعامل آژانس مسافرتیِ ریموت لندز، کاترین هیلد میگه: «شمال آسیا رو میشه در طول کل سال به عنوان مقصد مسافرت تفریحی انتخاب کرد، اما جنوب شرق آسیا خیلی چالشیتره. به خاطر هوای به شدت گرم توی این مناطق – که تقریبا از مارس تا سپتامبر ادامه داره – مردم ترجیح میدن تا رسیدن پاییز سفر جدید رو برای خودشون رزرو نکنن.»
برای خانوادهها هم، مدرسه میتونه برنامهریزیها رو پیچیده کنه. مثلا یه خانواده که تصمیم داشته برای تعطیلات بهاری به این منطقه سفر کنه، با این اوضاع احتمالا سفرش رو به سال آینده موکول میکنه، چون تا اون زمان اصلا تعطیلاتی نداره. همین منطق برای کسانی که دلشون میخواسته شکوفههای گیلاسِ ژاپن یا شکوفه زدن گلهای نپال رو ببینن هم صدق میکنه؛ سفر همشون موکول میشه به سال 2021.
چین در مقایسه با بقیه قاره آسیا
امسال کسبوکار در چین به خاطر اخبار منفی در مورد جنگهای تجاری، از همون اول هم وضع چندان خوبی نداشت. به گفته هیلد، فقط 3 تا از 400 سفری که سال گذشته رزرو کردن تنها مقصدشون چین بوده. در هر حال، امسال افراد زیادی چین رو به عنوان مقصد سفر تفریحیشون انتخاب نکرده بودن و از جولای به بعد، هنگکنگ هم وضع خوبی نداشته، چون اعتراضات گستردهای در اونجا اتفاق افتاده بوده.
در مقابل، وضع منطقه جنوب شرق آسیا بهتر شده بوده، اما خب حالا این رشد هم متوقف شده. به گفته ازون: «مردم دارن سفرهای سریلانکا و هند رو – صرفا به این خاطر که بخشی از آسیا هستن – کنسل میکنن. تا اون موقع موارد ابتلای چندانی هم توی این کشورها تشخیص داده نشده بود، ولی خب مردم ترجیح میدن از این منطقه دوری کنن. (تا اون زمان یه مورد در سریلانکا و سه مورد در هند گزارش شده بود).
هتلها این ترس و وحشتی که به جون مسافرها افتاده رو درک میکنن، حالا هر قدر هم غیرمنطقی و بیاساس باشه. خیلیها رویههای سخاوتمندانهای در پیش گرفتن و به مردم این امکان رو میدن که بدون پرداخت هیچ هزینه اضافهای، برنامههاشون برای سفر به منطقه آسیا اقیانوسیه رو تغییر بدن- البته به شرطی که رزور سفر بعدیشون در همین سال 2020 باشه. خیلی از هتلدارها هم امیدوارن که بتونن عواید سال 2020 خودشون رو داشته باشن و کنسلیها رو به حداقل برسونن.
اما این قضیه برای آژانسهایی مثل امپریال تورز که کارش کلا ترتیب دادن سفرهای لاکچری به چینه صدق نمیکنه. به گفته گای رابین، موسس این آژانس، «تعجبی نداره که ما برای ماههای ژانویه، فوریه و مارس کنسلی و تعویقیهای زیادی داشتیم. اما بعضی از مسافرها که سفرشون برای ماه اکتبر بوده هم دارن به کنسلی فکر میکنن.»
بعضیها هم فعلا دست نگه داشتن و منتظرن که ببین استراتژی قرنطینه فعلی برای کنترل ویروس جواب میده یا نه. اگه این استراتژی جواب بده، احتمالا تا تابستون مردم دوباره سفر به چین رو شروع میکنن. اما اگه جواب نده، احتمالا یه سال طول میکشه تا مردم دوباره به سفر به چین فکر کنن.
تاریخچه
بیماری سارس یه نمونه متاخره که صنعت گردشگری مشغول مطالعه روی اونه تا بتونه به راهحلی برای برونرفت از این بحران برسه. از لحظه اعلام هشدار جهانی در مورد سارس توسط سازمان بهداشت جهانی، تقریبا 4 ماه طول کشید تا ویروس کنترل بشه – و 5 ماه دیگه هم طول کشید تا این سازمان بتونه موارد ابتلای جدید رو به صورت کامل درمان کنه. به گفته تحلیلگران صنعت هوایی در ایراینسایت، شیوع سارس 10 میلیارد دلار ضرر روی دست ایرلاینها گذاشت و این برای زمانی بود که کسبوکار جهانی مثل امروز توسعهیافته و گسترده نشده بود.
اگه برای شیوع کویید 19 هم به همین ترتیب 9 ماه طول بکشه که به وضعیت «بهبود» از این ویروس جدید برسیم، صنعت هوایی ضربه بزرگتری خواهد خورد. به علاوه، برای هتلها و مقاصد توریستی بیشتر طول میکشه تا به سطوح گردشگریشون در قبل از زمان شیوع بیماری برگردن.
مثلا فوکوشیما رو در نظر بگیرین. در سال 2011، یه فاجعه هستهای در پالایشگاه هستهای دای-ایچی رخ داد و مردم تا چندین سال به سفر به ژاپن علاقهای نشون نمیدادن. اما اون روی سکه هم این طور بود که وقتی اعتمادشون به سفر به ژاپن جلب شد، این امر منجر به یه شکوفایی عظیم در گردشگری ژاپن شد: سفرهای ورودی به ژاپن از 13.4 میلیون در سال 2014 به 31.2 میلیون در سال 2018 رسید. بعد از چندین سال تضمین به این که مسافرها نباید نگرانِ قرار گرفتن در معرض تشعشعات هستهای باشن، ژاپن ناگهان به سریعالرشدترین مقصد گردشگری دنیا تبدیل شد.
به گفته ازون: «اگه سارس بود بود، این بدتر خواهد بود! اما ابولا رو یادتون هست؟ ابولا هنوز توی افریقا هست و رزروهای سافاریها هنوز پابرجاست و کنسل نشده. چیکونگویا رو یادتون هست؟ (بیماری ویروسی که عامل انتقالش پشه بود و بیشتر در افریقا و آسیا دیده میشد) وقتی این شیوعها وارد چرخههای جدید بشن، مردم فراموششون میکنن. درست مثل هر چیز دیگهای. همه چیز به حال عادیش برمیگرده.»